گزارش‌های منتشر شده اخیر از پارانویا، افسردگی و حتی خودکشی در میان برخی از بازماندگان کووید-19 اطلاع می دهد. ولی این اخبار برای دکتر مائورا بولدرینی، عصب‌ شناس و روانپزشک در کالج پزشکان و جراحان واگلوس دانشگاه کلمبیا تعجب‌آور نبود.

متن اصلی انگلیسی این مقاله را در لینک زیر می توانید بخوانید و برای خواند ترجمه این مقاله در ادامه با ما همراه باشید:

https://www.cuimc.columbia.edu/news/how-does-covid-affect-mental-health

نظر دکتر مائورا بولدرینی در رابطه با تاثیر کووید 19 بر سلامت روان

 بولدرینی در طول زندگی حرفه­‌ای خود تغییرات عصبی زیستی در مغز که مرتبط با علائم شناختی و رفتاری است – از جمله رفتار خودکشی – را بررسی کرده است. بولدرینی می‌­گوید: «در روانپزشکی، ما علاقه­مند به درک نقش التهاب عصبی در روان پریشی، افسردگی و سایر شرایط سلامت روان بوده­‌ایم «

پیش از این، گروه ما در مغز افرادی که بر اثر خودکشی می‌میرند، افزایش التهاب مشاهده کرده بود. و اکنون در حال بررسی هستیم که آیا التهاب مرتبط با کووید می‌تواند باعث ایجاد افکار خودکشی و سایر اثرات روانی شود یا خیر.

 اخیراً توسط روانپزشکیِ  JAMA از بولدرینی و همکارانش خواسته شد تا آنچه در مورد COVID از دیدگاه روانپزشکی شناخته شده است را بررسی کنند و دلایل احتمالی علائم عصبی و درمان‌های بالقوه را پیشنهاد کنند. اتاق خبر CUIMC برای کسب اطلاعات بیشتر با بولدرینی صحبت کرد.

دکتر  بولدرینی می گوید: من برای خدمات مشاوره روانپزشکی خودمان شیفت‌­های آخر هفته را در بیمارستان می­‌گذرانم و بیماران کووید 19 را با هذیان­های تازه شروع شده، توهم، اضطراب و افسردگی دیده‌­ام. بیش از 130 میلیون مورد کووید در سراسر جهان وجود داشته است، بنابراین مهم‌تر از همیشه است که بدانیم چگونه این بیماری ممکن است بر مغز و رفتار تأثیر بگذارد. ما می­دانیم که مواردی مانند انزوا، بار مالی و افزایش مصرف مواد مخدر به دلیل همه­‌گیری ممکن است باعث اضطراب و افسردگی شود. اما همچنین فکر می­کنیم که تغییرات بیولوژیکی مانند التهاب با رفتار ما مرتبط است و ممکن است توضیح دیگری برای چگونگی تأثیر بیماری­‌های عفونی بر سلامت روان ارائه دهد. تمرکز بر تغییرات عصبی زیستی مرتبط با علائم و رفتار روان­پزشکی نیز می‌تواند به شرایط سلامت روان کمک کند و به طور بالقوه منجر به درمان‌های بهتر شود.

https://www.cuimc.columbia.edu/news/how-does-covid-affect-mental-health

لینک مقالات دیگر برای مطالعه: ژن های آلزایمر کشف شدند

چگونه یک ویروس می تواند باعث افسردگی و سایر اثرات روان­پزشکی شود؟

ما مدت هاست که می­‌دانیم بین عفونت‌های ویروسی و سلامت روان ارتباط وجود دارد. ما فکر می‌کنیم که علائم عصبی روانپزشکی ممکن است ناشی از پاسخ ایمنی بدن به ویروس‌ها و سایر عوامل بیماری‌زا باشد که باعث آزاد شدن سیتوکین‌ها به صورت سیستمی و موضعی، در مناطقی از مغزِ درگیر افسردگی و سایر شرایط روان‌پزشکی می‌شود، نه اثرات مستقیم پاتوژن.

افزایش سیتوکین‌ها می‌تواند تولید مواد شیمیایی ضروری (انتقال‌دهنده‌های عصبی) را که سلول‌های مغزی (نورون‌ها) برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند، مختل کند – که منجر به واکنش‌های رفتاری و احساسی طبیعی ما به محیط زندگی‌مان می‌شود. علاوه بر این، برخی از مواد شیمیایی نابجا ناشی از التهاب می‌توانند باعث مرگ نورون‌ها شوند. هنگامی که نورون­ها به اندازه کافی با یکدیگر ارتباط برقرار نمی­کنند، یا گم می شوند، شناخت، احساسات و رفتار می توانند تغییر کنند.

آیا ممکن است این اتفاق در برخی از افراد مبتلا به کووید 19 رخ دهد؟

بررسی ما نشان می‌دهد که اثرات کووید بر مغز ممکن است ناشی از لخته‌های خون کوچک و التهاب باشد که همدیگر را تقویت می‌کنند. تعامل بین لخته‌ها و التهاب در کووید شبیه چیزی است که برای مثال در آسیب‌های مغزی در بازیکنان فوتبال مشاهده می‌کنیم. افراد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک ممکن است به طور ناگهانی تغییرات شخصیتی را تجربه کنند، گاهی اوقات پرخاشگر می­شوند یا خودکشی می­‌کنند.

 لرزش مکانیکی که باعث آسیب تروماتیک مغزی می شود با انعقاد و التهابی که در کووید رخ می دهد متفاوت است، اما هر دو در نهایت می­توانند به دلیل سکته و التهاب اندک باعث آسیب مغزی شوند.

بر اساس آنچه تاکنون در مورد کووید می­دانیم، التهاب سیستمیک ممکن است بسته به اینکه کدام قسمت از مغز تحت تأثیر قرار گرفته است، مواد شیمیایی ایجاد کند که باعث ایجاد علائمی مانند توهم، اضطراب، افسردگی و تفکر خودکشی شود.

ما فکر نمی کنیم که ویروس مستقیماً به نورون­ها یا سایر سلول های مغز حمله کند.  بر اساس جستجوی گسترده توسط آسیب­شناسان کلمبیا و سایر گروه­ها، ما متوجه شدیم که مقدار بسیار کمی از ویروس در واقع به دلیل لایه ای از سلول های محافظ به نام سد خونی مغزی به مغز می رسد.

 اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است مقدار کمی ویروس بتواند از طریق اندام‌های دور بطنی وارد ساقه مغز و مخچه شود – منافذی در سد خونی مغزی که به ما امکان می‌دهد سموم را حس کنیم و به آنها پاسخ دهیم. در واقع، مقدار کمی از ویروسی که در مغز شناسایی شده، در این مناطق یافت شده است، که اتفاقاً در نزدیکی اندام‌های دور بطنی قرار دارند. انواع دیگری از عفونت ها مانند گلودرد استرپتوکوکی وجود دارد که می تواند از طریق این منافذ وارد ساقه مغز شده و باعث عفونت مزمن شود. این عفونت­ها با علائم عصبی روانی مانند اختلال وسواس فکری و تیک مرتبط هستند.

نیاز به انجام چه نوع مطالعاتی در زمینه سلامت روان بیماران کووید می‌­باشد؟

در حال حاضر، ما در حال تجزیه و تحلیل پرونده الکترونیکی سلامت بیماران کووید فوت شده ای هستیم که علائم عصبی روانی داشتند. در آزمایشگاه من، ما در حال تجزیه و تحلیل بافت مغز با جزئیات بیشتری هستیم تا به دنبال سلول‌ها و مولکول‌هایی باشیم که ممکن است در این مسیرهای بیماری‌زا دخیل باشند. ما در حال اندازه گیری میزان میکروگلیا، آسیب عصبی، و نشانگرهای التهابی موجود در مغز این بیماران هستیم.

 اگر متوجه شویم که التهاب باعث ایجاد علائم روانپزشکی در بیماران مبتلا به کووید می‌شود، به روش‌هایی برای تعدیل نشانگرهای التهابی و جلوگیری از آسیب مغزی فکر می‌کنیم و واکنش التهابی مداوم را که مفید نیست کاهش می‌دهیم. این رویکرد مشابه نحوه استفاده ما از داروها برای تضعیف پاسخ ایمنی در افراد مبتلا به اختلالات خود ایمنی است، جایی که یک پاسخ التهابی طولانی مدت به اندام ها آسیب می رساند.

روش دیگر استفاده از PET برای شناسایی التهاب در بیماران مبتلا به عواقب عصبی روانپزشکی پس از کووید است. ما در حال حاضر این کار را در افرادی که اقدام به خودکشی کرده اند انجام می دهیم.

من فکر می کنم محققان روانپزشکی می توانند نقش مهمی در کمک به کشف اثرات بیولوژیکی کووید بر مغز، حتی در افرادی که علائم تنفسی شدید نداشتند، ایفا کنند. اگر این کار را انجام ندهیم، ممکن است مدت‌ها پس از پایان همه‌گیری کووید-19 با یک بیماری همه‌گیر سلامت روان روبرو شویم.

منابع

• دکتر مائورا بولدرینی، دانشیار روانپزشکی و مدیر آزمایشگاه نوروبیولوژی انسانی در کالج پزشکان و جراحان واگلوس دانشگاه کلمبیا است.

• مقاله مروری با عنوان «چگونه کووید 19 بر مغز تأثیر می‌گذارد» در 26 مارس 2021 به صورت آنلاین در JAMA Psychiatry  منتشر شد

•  سایر نویسندگان: پیتر کانول (کلمبیا) و رابین اس. کلاین (دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس)

• دکتر بولدرینی از مؤسسه ملی بهداشت، بنیاد آمریکایی برای پیشگیری از خودکشی، بنیاد دکتر بریجیت راک، و مرکز مطالعه کیفیت زندگی در سلامت و پیری موریس استرود III در دانشگاه کلمبیا بودجه دریافت می کند

• https://www.cuimc.columbia.edu/news/how-does-covid-affect-mental-health